De etiologie en pathofysiologie van otitis externa zijn niet geheel duidelijk. In de literatuur wordt vaak benoemd dat de ontsteking een gevolg is van een verstoring van het lokale zure milieu in de gehoorgang, waardoor de microbiële flora verandert. Hierdoor kan er infectie ontstaan van de gehoorgang.
Verwekkers die frequent voorkomen zijn:
- Pseudomonas aeruginosa
- Staphylococcus aureus
- gisten, met name Candida albicans
- schimmels, met name Aspergillus fumigatus of Aspergillus niger
Complicatie die kunnen optreden zijn periauriculaire cellulitis of maligne otitis externa (uitbreiding naar bot/mastoïd)
Kweek
Kweek uitwendige gehoorgang
- Afname: Sigma ESwab (Copan):
- met wattendrager pus afnemen, resp. uitwendige gehoorgang afstrijken
- wattendrager in transportmedium plaatsen.
Link naar therapie advies in Regionaal Formularium
Opmerkingen/aanvullingen:
- In geval van trommelvliesperforatie: aluminiumacetotartraat-oordruppels 1,2% FNA
- Voor de behandeling van acute otitis externa wordt gekozen voor een topisch preparaat. De topische medicatie moet ofwel antibiotisch, dan wel antiseptisch zijn, met of zonder steroïden. Systemische antibiotica worden afgeraden bij patiënten met een goede algemene gezondheid.
- Bij(verdenking op) uitbreiding buiten de gehoorgang (osteitis of abces in middenoor of oorschelp) of bij patiënten met een onderliggend lijden is aanvullende behandeling met systemische antibiotica wel geïndiceerd. De (systemische) antibiotica moeten bij nog onbekende verwekker gericht zijn tegen met name P. aeruginosa en S. aureus.
- Bij geen verbetering na 3 weken: therapie op geleide van kweekresultaat.
Voor mogelijke topische druppels zie bijlagetopische druppels in de richtlijn otitis externa vereniging KNO en aangezichtschirurgie.
Update: 27-02-2023