Verwekker
Strongyloides stercoralis een nematode of rondworm.
Epidemiologie
(Sub)tropen.
Wijze van besmetting
De rhabditiforme larve van Strongyloides kan zich ontwikkelen in zowel een vrij levende mannelijke of vrouwelijke worm als een infectieuze filariforme larve. Ook door vrij levende vrouwelijke wormen geproduceerde eieren kunnen zich ontwikkelen in filariforme larven. De filariforme larven kunnen vanuit warme vochtige grond de mens via de huid binnendringen en infectie veroorzaken. De vrouwelijke wormen komen uiteindelijk via de bloedbaan en de longen in de darmen terecht. Daar produceren ze eieren en daar uit ontwikkelen zich rhabditiforme larven. Deze kunnen in de feces uitgescheiden worden, maar kunnen zich ook al in de darm ontwikkelen tot filariforme larven, die de darmmucosa kunnen doorboren en zo auto-infectie kunnen bewerkstelligen.
Ziektebeeld
Een infectie met Strongyloides stercoralis geeft niet altijd klachten. Het migreren van de larve door de huid kan een urticarieel beeld geven (larva currens). Tijdens passage van de larve door de longen kunnen hoestklachten en koorts ontstaan (Syndroom van Loeffler). Volwassen wormen kunnen in de darm klachten van diarree geven. Bij een specifieke patiëntengroep (langdurig immuun gecompromitteerde patiënten) kan door auto-infectie een hyperinfectie optreden. Om dit ernstige beeld te voorkomen is het zinvol om alle patiënten die chemotherapie, corticosteroïden of biologicals gaan krijgen te screenen op de aanwezigheid van strongyloides antistoffen, als uiting van een doorgemaakte en wellicht persisterende infectie.
Complicaties
Bij immuungecompromitteerde mensen kan door een versterkte auto-infectie een hyperinfectie optreden. Dit is een ernstig ziektebeeld met een hoge mortaliteit.
Voor meer informatie link naar CDC: Strongyloidiasis
Microscopie
Middels microscopisch onderzoek op feces kunnen Strongyloides larven worden aangetoond (Baermann methode). Hiervoor is het essentieel dat het onderzoek plaats vindt op verse feces die binnen 1 uur na productie op het laboratorium wordt gebracht. Hoe langer het duurt voordat de feces wordt aangeleverd voor onderzoek hoe lager de sensitiviteit van deze test zal zijn. Daarintegen neemt de sensitiviteit toe als er meerdere feces monsters, geproduceerd op verschillende dagen, worden ingeleverd. Daarom wordt geadviseerd om 3 verschillende feces monsters in te sturen. Indien bij het microscopisch onderzoek levende larven worden gezien is dat bewijzend voor een actieve infectie. Het onderzoek kan iedere werkdag worden verricht.
Serologie
Tijdens een infectie maakt het lichaam antistoffen tegen Strongyloides wormen; deze kunnen in het serum worden aangetoond. In sommige populaties komen infecties met Strongyloides op jonge leeftijd veelvuldig voor. De aanwezigheid van antistoffen tegen Strongyloides bij volwassenen uit deze bevolkingsgroep wil niet zeggen dat er een actuele infectie gaande is. De gevoeligehid van serologisch onderzoek is hoog; indien een infectie met een hoge mate van zekerheid moet worden uitgesloten (bijvoorbeeld voorafgaand aan chemotherapie, therapie met corticosteroïden of gebruik van biologicals) dan is serologisch onderzoek aangewezen. Voor serologisch onderzoek wordt materiaal naar een referentielaboratorium verstuurd; het zal 1 tot 2 weken duren voordat de uitslag retour komt.
Link naar therapie advies in Regionaal Formularium